فقط
مخاطب اول به شخصه میداند
که شخص اول این شعرها
زنی آبیست
و یا مخاطب اول به شخصه
فهمیده
که در ادامهیی چشمت ترانهیی نابیست
و در ادمهیی اول به شخصه کافی بود
که هر چه از تو نوشتم
دلیل بیتابیست
و یا مخاطب اول
به شخصه حدس زده
که شعر حادثهیی اشتیاق بیخوابیست
و در ادامه
مخاطب به خانه خواهد رفت
و در ادمه مخاطب بهانه میگیرد
و در ادمه مخاطب دچار تردید است
و در ادامه
مخاطب به شخصه میمیرد
و در ادمه مخاطب که نمره خواهد داد
بدون شک تهِ این شعر مینویسد
20